Iris Hoekstra

Op vrijdag 1 februari 2019 ben ik met school naar een openluchtmuseum in Duitsland geweest, Insel Hombroich in Holzheim bij Neuss. Dit openluchtmuseum heeft als motto ‘kunst gelijk aan de natuur’. Het was in de vorm van een groot park waarin verspreid beelden en gebouwen te vinden waren.

Karl-Heinrich Müller heeft zo’n 40 jaar geleden een verwaarloosd park opgekocht om zijn droom te kunnen waar maken, een plek waar hij kunst gelijk aan de natuur kan tentoonstellen.  Karl-Heinrich Müller was een kunstverzamelaar en makelaar. Met hulp van architecten toverde hij het gebied om tot een park met verschillende gebouwen waar hij zijn kunst kon tentoonstellen. Ook werd er een terras gebouwd. Hij gebruikte een bijzonder concept voor het tentoonstellen van zijn kunst. Hij liet alleen de kunst zelf zien en niet bordjes met tekst en jaartallen zodat de bezoeker niet wordt afgeleid van de kunst zelf.

Persoonlijk sprak het park mij niet heel erg aan. Ik snapte niet helemaal wat de bedoeling was omdat ik nergens teksten en namen van de kustwerken kon vinden. Dit vond ik erg verwarrend. Nu ik weet dat dat bewust is gedaan kan ik begrijpen waarom daarvoor is gekozen. Maar ik heb liever achtergrondinformatie en namen bij de kunst als ik iets bezoek, zodat ik me meer kan inleven.
Ik vond de vorm van het park erg mooi. Ik kreeg er een rustig gevoel omdat alles zo verspreid was en je niet veel mensen op een plek had. Ook vond ik het fijn dat je, doordat je van plek naar plek moest wandelen, een soort pauzes tussen de kunst hebt. Zodat je niet alles in een uur hebt gezien en het heel overweldigend wordt.

Ik zou niet snel nog een keer naar dit museum gaan, voornamelijk omdat ik het in een keer wel gezien heb