Iris Hoekstra

In het semester Human&Machine heb ik voor een aantal opdrachten samengewerkt met Babette. Voor het grote project van de watertoren in Deventer, maar ook voor kleine opdrachten en de klinische praktijk.

Onze samenwerking liep behoorlijk goed, we konden goed met elkaar overweg en dachten over veel dingen ongeveer hetzelfde. Dit is ook gelijk de eerste kwaliteit van de samenwerking. Doordat we veel hetzelfde over onderwerpen dachten hoefden we minder te communiceren om het ergens over eens te zijn of om een besluit te nemen. Ook waren we beide goed van elkaar bewust en wisten we goed hoe de ander zich ergens over voelde, zo konden we goed met elkaar werken zonder dat er irritaties ontstonden.

Een van onze minpunten in de samenwerking was dat we allebei de neiging hebben om opdrachten en andere dingen die moeten gebeuren zo lang mogelijk uit te stellen. Zo kwamen we vaak in tijdsnood of zagen wij iets over het hoofd. Doordat we dat allebei hadden pushten we elkaar soms niet genoeg. Ook wonen wij bepaald niet dicht bij elkaar dus dat zorgde af en toe voor problemen. Hier hadden wij niet goed over nagedacht toen wij gingen samenwerken en we hebben een aantal keer beide ons schema moeten aan passen om bij elkaar te kunnen komen.

Ik vond het erg fijn om met Babette samen te werken. Doordat we veel op elkaar lijken qua werkmethode was het wel af en toe even doorbijten, maar het is ons gelukt en ik heb er veel van geleerd. Ook vond ik het erg leuk en leerzaam.